Hoi Ik ben Patrouska, ben 20 jaar en sinds enkele jaren weet ik dat ik een Disharmonisch profiel heb. 
Ik was net 16 toen ik de diagnose kreeg. 
Na jaren lange depressie, angst en paniek aanvallen, automutilatie en suïcide gedachtes knapte er iets. Ik zat gevangen in mijn eigen duistere wereld. 
Dit alles maakte dat ik alleen nog maar in bed kon liggen en mijn leven wilde weggooien. 
Ik werd door mijn huisarts en de maatschappelijkwerker aangemeld bij GGZ.
Het proces duurde erg lang, na ruim 3 maanden wachten had ik nog niets gehoord,terwijl de tijd begon te dringen. 
Op een dag was ik alles zo zat dat ik een suïcide poging ondernam, toen ging alles in eens heel snel. Binnen een week zat ik bij de GGZ voor intake en de week daarna kreeg ik al de diagnostische test, die o.a bestaat uit een IQ test.
Omdat ik 16 was mocht ik kiezen uit de twee bekende testen, de Wisc en de wise. 
Ik koos voor de Wisc, zodat ik in de toekomst nog altijd de ander kon doen. 
Uit de testen kwam naar voren dat ik een disharmonisch profiel heb. 
Hier schaamde ik mij heel erg voor, terwijl de uitkomst helemaal niet zo verrassend had hoeve zijn. 
Als klein kind kwam ik al niet lekker mee op school, ik was dat meisje die elke dag een stapel werk op de hoek van de tafel had liggen. 
Dit waren werkjes die ik nooit afkreeg, het ging mij veel te snel en ik snapte het niet. 
Hier kreeg ik straf voor, ik mocht niet buiten spelen en moest na blijven,  zo hoopte de leerkracht dat ik  toch het schoolwerk af zou krijgen. 
Na bijna anderhalf jaar zo doorgesukkeld te hebben moest ik naar het speciaal onderwijs. 
Hier heb ik een beste tijd gehad, alles ging mij voor de wind, sloeg klassen over en ik was net 12 toen ik naar de middelbare school mocht. 
Ook hier ging mij alles te gemakkelijk af, ik haalde veel hoge cijfers zonder hier voor maar een beetje moeite te moeten doen. Dat was ook niet vreemd, ik zat namelijk op een veel te laag niveau. Doordat ik van speciaal onderwijs afkwam, moest ik naar BBL LWOO.
Halverwege de Middelbare school heb ik gevraagd of ik een niveau hoger mocht doen, dit was echter niet mogelijk en kreeg hier vervolgens ook geen kansen voor. 
Wel waren er enkele docenten die mij die kans wel wilde geven, zij lieten mij leren/werken uit boeken die voor een niveau hoger bedoeld waren. 

Na de middelbare school mocht ik naar het MBO. Dit was een grote stap, ik mocht op mijn eerste MBO naar niveau 3, omdat mijn cijfers zo hoog waren. Dit was natuurlijk een fantastische kans, echter vond ik de opleiding toch niet zo leuk. 
Op mijn huidige MBO school kreeg ik die kans niet, ik moest beginnen bij niveau 2.
Hier baalde ik enorm van. Deze opleiding heb ik in een goed halfjaar gedaan en afgerond. 
Nu zit ik op de opleiding Maatschappelijke zorg, helaas wel niveau 3,
Graag had ik gezien dat ik naar niveau 4 mocht doorstromen, echter kreeg ik deze kans niet.
Ik heb besloten het onderwijs systeem maar te gaan volgen en de opleiding op niveau 3 af te ronden en daarna niveau 4 te gaan doen. 
Mijn grote wens is nog om naar het HBO te gaan, hier wil ik graag SPH of iets in de psychologie gaan studeren. 
Ik hoop op het HBO de uitdaging te gaan vinden die ik al jaren zoek. 
Ik heb geleerd dat niets onmogelijk is, alleen dat je hier wel hard voor moet strijden.